Bir zamanlar Çin’in sarp dağlarından doğan Sarı Nehir, büyük bir gücü ve sert akıntısıyla biliniyordu. Bu nehirde binlerce koi balığı yaşardı. Renkleriyle gökyüzünü kıskandıran bu balıklar, sürü hâlinde suyun akışına uyumlu şekilde yaşayıp giderdi.
Fakat bir gün, bu sürüden bir koi balığı farklı bir karar verdi.
“Ben bu nehri tersine yüzmek istiyorum,” dedi.
“Suyun geldiği yeri merak ediyorum. Nereden geliyor bu akıntı? Orada ne var?”
Diğer balıklar güldü.
“Bırak hayal kurmayı, akıntı güçlüdür. Kimse tersine gidemez.”
Ama koi balığı dinlemedi. Kendi küçük yüzgeçleriyle akıntıya karşı yüzmeye başladı.Yol boyunca kayalara çarptı, defalarca savruldu, geri düştü, ama her defasında yeniden başladı. Yüzdü, yüzdü… aylarca, yıllarca. Onun bu azmini gören doğadaki ruhlar hayran kaldı.
“Bu balık sabırlı, cesur ve vazgeçmiyor,” dediler.
Sonunda koi balığı nehrin başladığı yere, ejderhalar kapısına ulaştı. Efsaneye göre, kim bu kapıya kadar yüzerek ulaşırsa, bir ejderhaya dönüşme hakkı kazanırdı. Koi balığı orada, tüm sınavları geçtiğini gören göksel varlıklar tarafından, altın renkli bir ejderhaya dönüştürüldü.
O artık sadece bir balık değil, azmin, kararlılığın ve içsel gücün simgesiydi.
Kendine inananların kaderini değiştirebileceğinin kanıtıydı.
Bizler birer Koi'yiz; akıntıya karşı yüzmeyi seçmiş ruhlar...
Her birimiz, sabrın rengini taşıyan pullarla süslenmişiz. Yolumuz uzun, su bulanık olabilir bazen; ama biliriz ki azimle yürünen her yol, sonunda ejderhaya dönüşme vaadidir.
Comments